అతనంటే కొలత వేయలేని ఇష్టం
ఇసుమంత నేనంటూ మిగలకుండా
అతనిలో ఒదిగి ఒదిగి పోవాలన్న ఆశ
నేనింకా పూర్తిగా ప్రేమించడం నేర్చుకోలేదేమో
అతని ఆనవాలు ఒడిసి పడుతూ.....
నా ఆనవాళ్లు అంతు చిక్కనీయకుండా
వెనుదిరిగితే కనపడకుండా
దూర దూరంగా తప్పుకుంటూ ...
అయినా.. అదేమిటో
అతనిలోని మాటల మృదుత్వానికి
ఎప్పుడూ బందీనే...
ఎందుకో
అతని వైపు ఒక అడుగు వేసిన ప్రతిసారి
నా హృదయం ఎంత కఠినమో ఎదురై నిలదీస్తుంది
మరింత మృదుత్వాన్ని అందుకొని రమ్మంటూ శాసిస్తుంది....
ఏమి చేయను...
కొండలు కోనలు .. వాగులు వంకలు
అలవి కాని చిక్కని చీకట్ల కారడవులు
ఎన్నెన్నో తెలియని దారులు ఎన్నుకున్నా
ప్రేమతత్వం మరింత అద్దుకొని వద్దామని
ఓయ్
నిను బంధించితీరాలని
కొత్తగా గీయబడుతున్న బ్రహ్మగీత సాక్షిగా
నాకు నేను వొట్టు పెట్టుకొన్నా...