ఉబుసుపోక నేను
కదిలే గరుకు కాలాన్ని గమనిస్తూ
అబ్బో ... ఎన్నెన్నో నేర్చుకున్నాను
మరెన్నో తెలుసుకున్నానని
అతని వైపు మెల్లిగా అడుగేసా...
ఎదురైనా అతను ఎక్కడికెళ్లావ్ అన్నాడు
అమ్మో ఎండాకాలం వచ్చిందనుకున్నా
నీకోసం ఎంత ఎదురు చూశానో
అంటూ మాటలు మొదలు పెట్టాడు
జడివాన కురుస్తోంది వర్షాకాలం అనుకున్నా
నీవు లేకపోతే నేనేమైపోతా అంటున్నవేళ
చలికాలం మొదలయ్యిందనిపించింది
అంతలోనే అలకో ... కోపమో గాని
నీకు నాకు చెల్లదంటూనే
వెళ్ళిపోక .... దరిచేరే
అతని మెత్తదనం చూశాక
ఎడారిలో జడివాన నిలిచిపోయినట్లైంది...
ఆ క్షణకాలం అతన్ని చూశాక
ప్రేమపుస్తకపు మొదటి పేజీ
మరింత నిడివి పెరిగిందనిపించింది
ఓయ్
విసుగేమి లేదులే ఇసుమంత కూడా
మళ్లీ మొదటినుండి మొదలెడతా ...
నీ మృదుత్వపు తీగలో మరింత
చిక్కగా చిక్కుముడిలా ఇమిడి పోయేవరకు...