నిన్న రాత్రే కదా
నా చేతిలో చేయి వేసుకుని
ఒట్టు పెట్టుకున్నది...
అతను నడిచిన దారిలోకి
చూపు సారించవద్దని..
పొద్దున్నే పలకరించి
ఒట్టు సంగతి మరిచానని ...
హద్దు గీతలు బలంగా
గీసి వెనుతిరిగింది...
మది అడుగులోని మాటలు
నిన్ను ఎలా చేరుతాయో...
ఒట్టు సంగతి మరిచేదాక
మాటల చినుకులు రాలుస్తావు...
ఏం చేయను...
మళ్లీ మళ్లీ మాటలు వంతెన కడుతున్న
మాటమీద నిలబడడం వచ్చు కానీ
నీ దగ్గర మాట తప్పడం బాగుంటుందోయ్