అప్పుడప్పుడు
నల్లని గుబులు మేఘం ఒకటి
చిక్కని నిదురలేని రాతిరిని
నిశ్శబ్దంగా వంపేసి వెళుతుంది
మనసుకు కాస్తంత
ఒంటరితనం అలవాటు చేద్దామని..
కనిపించని చుక్కలని
వదలక లెక్కపెడుతుంటాను..
అయినా
నాకు తెలుసుకదా
నా మది ఒంటరితనం
నిను నిలువనీయదని..
ఇప్పుడో ..కాసేపటికో
చిరుగాలిలా నన్నల్లుకుంటావని..
ఎన్నివేల యోజనాల
దూరంలో ఉంటే ఏమిలే
నీ మది సవ్వడి ...
నాకు తెలిసిన కథనే కదా
ఓయ్
ఏమంటావ్...
నిజమని ' ఊ 'కొట్టవోయ్