గాయపడిన రాతిరి

చుట్టూ చూస్తే చీకటి
సమయం చూస్తే తొమ్మిదే
వీధి చూస్తే కాస్తంత ఖాళీ

అడుగుల్లో చురుకుదనం తరిగింది
కళ్ళల్లో తడబాటు పెరిగింది

విని వినిపించని
అడుగులు చప్పుడు వెంబడించింది
గుండె చప్పుడు వినిపించనంత
భయమేదో ఆవరించింది

అంతలో
వీధిలాంతర్లు
ఒక్కసారిగా వెలిగాయి

నా ప్రాణమేదో దక్కిందని
అదృష్టం నా వైపున ఉందంటూ
వెనుతిరిగి చూసాను ...

చిన్ని కుక్కపిల్ల ఒకటి
దారి తప్పిపోయింది కాబోలు
నా దారిలో అడుగు వేస్తుంది...

ఎందుకో
ఎన్నడూ లేని చిత్రమైన భయం ఒకటి
అరుదైన మోహంలా కమ్మేసింది ...

ఏమో
రాత్రికి ఎన్ని శూలాలను గుచ్చారో
తన భయాన్ని కొంత నాకు అంటించి వెళ్ళినట్లుంది...


Comments

Post New Comment


No Comments Posted Yet...Write First Comment!!!