నా చేతిన నిలచిన పచ్చబొట్టు సాక్షిగా....

ఆకాశం రంగు రంగుల అగాధాన్ని సృష్టించింది
ఆగాధాలలో జాలువారే రంగుల జలపాతంలా
అంతుపట్టని సోయగాలు సొగసు అతను

నిగూడమైన రహస్యాలను తొలుస్తూ వెళ్ళిన సొరంగంలా
నా నుంచి దూరంగా వెళుతున్నప్పుడు
చీకటినేలలో పుట్టిన నీటి బుగ్గనై నిలువెల్లా తడిపేస్తూ
అతని నుండి విడివడని సరాగాన్నవుతా..

విశాల మైదానాన్ని నా వైపుకు విసిరి వెళతాడపుడపుడు..
అయితేయేం.. తిప్పతీగనై మైదానాన్నల్లుకుంటూ
ఏ వైపునో ఉన్న అతన్ని కూడా చుట్టేస్తాను
మనసున దాగని అనురాగంలా

ఏది ఏమైనా
నా మనసు మొండితనాన్ని ఒడిసిపట్టిన
నన్ను వదలని ఓ అపురూప భావం..

అతన్ని వదలి వెళ్ళాలనే తలపే
బెదురు పుట్టిస్తుంది...

ఎందుకో ఆ వైపున అతను వున్నాడన్న ఊహ
అలవి కాని మోహపు కాంతులతో చుట్టేస్తుంది.
నా చేతిన నిలచిన పచ్చబొట్టు సాక్షిగా....