ఏమీ లేదని తెలుసు
నాకై మాట దాచలేదని తెలుసు
అయినా
పదేపదే వెతుక్కుంటాను
నాకోసం మాటేమైనా చెప్పావేమోనని
ఈవేళ
మనసెందుకో ముళ్లకంచెలా
బాధ పెడుతుంది ...
మనసు గుబులేదో
పంచుకుందామనుకుంటాను
కాని
సమయాన్ని చేజిక్కించుకోడానికి
పరుగులు పెడుతూ అలిసే నీకు
అక్షరమైనా చెప్పాలనిపించదు..
ఓహ్... ఏం చేయను
నీ పనితనపు ముచ్చట
నాకు మాటల కరువునిచ్చింది
అయినా
సర్వహక్కులు నీవని తెలిసి
ఓయ్... పిల్లా అనే చిన్ని మాటైనా
పలకకుండా ఉంటావు చూడు
అప్పుడనుకుంటా
నలుగురులో ఉన్నపుడు పొట్లాడాలని
కత్తిని మరింత పదునుగా నూరాలని
రాక్షస విద్యలు కచ్చితంగా నేర్చుకోవాలని
నేను
ఆకాశమంత ప్రేమిస్తున్నానంటూనే
విచక్షణ జ్ఞానాన్ని విసిరేసి
పేచీ కోరునవుతున్నాను చూడు...
ఓయ్
రాజకుమారా ...
ఇంతకీ
నీవు...పదిలమే కదా