ఇది తన సీరియల్ 'డేగ రెక్కల చప్పుడు 'మొదలయ్యే ముందు వచ్చిన ఇంటర్వ్యూ.. ఈ ఇంటర్వ్యూఆగస్ట్ 9 న 2010 'పూడూరి రాజిరెడ్డి' గారు చేసినది.. యండమూరి మనోభావాలు అందరితో పంచుకోవాలనే అభిప్రాయంతో ఇక్కడ ఇలా మీ ముందుకు...
"ఒక వ్యక్తి తనకు తాను సంతృప్తిగా ఏమేం చేయొచ్చో నేను రాస్తాను" అంటారు యండమూరి వీరేంద్రనాథ్, దానికి భిన్నంగా వ్రాసింది, ఎంత వాస్తవ జీవితాన్ని ప్రతిబింబించినప్పటికీ దాని వల్ల ప్రయోజనం శూన్యం అన్న గొంతుతో, దీన్నీ మనం అంగీకరించాల్సిన అవసరం లేకపోవచ్చు. కానీ తెలుగులో 'మోస్ట్ పాపులర్ రైటర్' ట్యాగును ఆయన ఎంజాయ్ చేసారు. ఈ ట్యాగ్ రావడానికి, అక్షరాల వెంట కళ్ళను పరుగులెత్తించే ఆయన శైలి కారణం కావొచ్చు. ఆయన చెప్పిన మార్గంలో విజయం అనే నిధి దొరుకుతుందనుకున్న పాఠకులు కొల్లలుగా ఉండడం కావొచ్చు. ఏదేమైనా యండమూరిని చదవడం ఓ స్వీట్ ఎక్స్ పీరియన్స్ ఏ బస్ స్టాండు లోని బుక్స్ స్టాల్లోనో ఎవరో ఒకరు 'వీరేన్' పుస్తకం పేజీలు తిప్పడం సర్వసాధారణం. ఈర్ష్య పడగలిగే సెలబ్రేటి.
'డేగ రెక్కల చప్పుడు' సీరియల్ 'ఫన్ డే' లో ప్రారంభమవుతున్న సందర్భంగా ఇంటర్వ్యూ చేయడానికి ఓ సాయంత్రం ఆయన ఇంటికి వెళితే. షార్ట్ టీ షర్టు తో యంగ్ గా కనిపించారు. బాల్కనిలో కూర్చోడానికి వచ్చే ముందు ఆయన వాడని గదిలోని లైట్ ఆపేసి మరీ వచ్చారు.
తర్వాత 62 ఏళ్ల వీరేంద్రనాథ్ తో సంభాషణ ప్రారంభమైంది. దాని సారాంశం ఇదీ.
మొదటిప్రశ్నగా ఇది అడగటం కరెక్ట్ కాకపోవచ్చు. అయినా అడుగుతున్నా మీరు ఆస్తికులా? నాస్తికులా?
రెండూ కాదు, వీటికి మధ్యన బౌద్ధం అనుకోవచ్చు.
అంటే..?
విగ్రహారాధన చేయకపోవడం, దేవుడి పేరుతో వ్యాపారం చేయకపోవడం ఇలా ఉంటె నాకు నచ్చుతుంది.
కానీ మీ ముందట సరస్వతి విగ్రహం ఉన్నట్టుంది..?
అది ఆహ్లాదం కోసం. ప్రపంచంలో అంత్యంత అందమైన ప్రదేశం ఏదైనా ఉంది అంటే అది గుడి. ఏ ఆలయమైనా అందులో ఉండే 'కళ' నాకు ఆహ్లాదం కలిగిస్తుంది. ఒక వేణువు ఊదుతుంటే ఉండేలాంటి హాయి....
ఇలా చెప్పిన వాళ్ళు 'ఒక వయసు' కొచ్చాక మళ్ళీ అటువైపే మళ్ళారు..?
నేనయితే ఖచ్చితంగా పోను, ఒకవేళ పోయినా దేవుణ్ణి నా స్నేహితుడు అనుకుంటాను తప్ప, ఇదివ్వు అని కోరను.
మీకు ఇంత 'రేర్' పేరు ఎవరు పెట్టారు...
మా నాన్న (చక్రపాణి) పోయెట్ కదా, బెంగాలి ప్రభావం. మా ముగ్గురి తమ్ముళ్ళకూ ఇలాగే ఉంటుంది. రాజేంద్రనాథ్, అమరేంద్రనాథ్, మణేంద్రనాథ్
మీరు మొట్టమొదటగా రాసిన క్రియేటివ్ పీస్ ఏమిటో గుర్తుందా..?
ఉంది. 'చెల్లు' అనే కథ 'చందమామ'లో వచ్చింది. బీ.కాం. ఫైనల్ ఇయర్ లో ఉన్నా లేటరల్ థింకింగ్ మీద వ్రాసాను. ఓ బిచ్చగాడు నాకు దొరికేదాన్లో సగం దేవుడికి ఇస్తానని మొక్కుకుంటాడు. రెండువందల వరహాలు వస్తాయి. కానీ వాటా ఇవ్వడు. దాంతో గిల్టీగా ఫీలవుతాడు. ఈసారి దొరికిన దాంట్లో ఖచ్చితంగా సగం ఇస్తానంటాడు. కానీ ఆ రోజు ఏమి దొరకదు. అంటే, నిన్నటిది ఇవ్వల్టిది దేవుడే ఉంచేసుకున్నాడనుకొని సమాధానపడతాడు.
మీరు కంప్యూటర్ బాగా వాడుతారు.. అయినా స్క్రిప్ట్ చేత్తో రాస్తున్నారు..?
టైపు అలవాటు కాలేదు......
మీ స్వభావానికి టెక్నాలజీని ఈజీగా అడాప్ట్ చేసుకోవాలి కదా....
గేదపాలని చేత్తో పితికే అలవాటు ఉన్నవాడికి మిషన్ ఇస్తే తృప్తి ఉండదు. నాదీ అంతే..ఇది నా చేతకానితనాన్ని కప్పిపుచ్చుకోవడమే అనుకోండి...అయినా చేతితో వ్రాస్తుంటే తరవాతి అక్షరం ఫ్రేమ్ అవుతుంటుంది. అది టైపులో జరగదు.
కానీ మార్చాలనుకున్నపుడు సమస్య అవుతుంది కదా..?
అందుకేగా రెండు మూడు వర్షన్స్ రాస్తూ ఉంటాను. ఒకోసారి ఇలా మళ్ళి మళ్లి రాస్తుంటే కూడా స్టొరీ ఇంప్రూవ్ అవుతూ ఉంటుంది.
అసలు ప్లాన్ ఎలా వేసుకుంటారు?
అమ్మాయిని అబ్బాయి ప్రేమించాలి...ఇది ముందు అవుట్ లైన్, అందులోకి ఏమేం చేయొచ్చో ఒక్కో పాయింట్ అనుకుంటూ దాని చుట్టూ డ్రామా అల్లుతూ పోతాను.
రాయాలనుకున్నది రాశారా? 'ఇది చదువుతారు' అనుకొని, అది రాశారా ?
రెండు రకాలుగా రాశాను. 'ఆనందోబ్రహ్మ', 'ప్రేమ' లాంటివి నాకోసం రాసుకున్నవి. ఆనందోబ్రహ్మకు తరవాత పేరొచ్చింది కానీ సీరియల్ గా అది ఫెయిల్యూర్. అలాగే, రుద్రనేత్ర, ఆఖరిపోరాటం, తులసిదళం, వెన్నెల్లో ఆడపిల్ల...ఇలాంటివన్నీ డబ్బులొస్తాయి కాబట్టి రాసినవి.
బాగా అమ్ముడుపోయిన నవల?
వెన్నెల్లో ఆడపిల్ల 24 ఎడిషన్లు వచ్చింది. 80,000 కాపీలు అనుకుంటా.
నాన్ ఫిక్షన్ లో 'విజయానికి ఇదుమెట్లు' ?
అవును. రెండు లక్షలు..
'ఓన్లీ రైటర్' అనిపించుకున్నారు, దాన్ని మీరు అంగీకరించా(స్తా)రా ?
'భూమి'కి రాస్తున్నపుడు మార్కెటింగ్ కోసం అనేవారలా. నాకేం పట్టింపులేదు. నాట్ ఓన్లీ రైటర్ అన్న అభ్యంతరం లేదు.
సెలబ్రిటీ స్టేటస్ పొందగలిగిన మీకు, తెలుగు సాహిత్యంలో చోటు ఉన్నట్టు కనపడదు. మీ పేరు ఉటంకించటానికి విమర్శకులు పెద్దగా ఆశక్తి చూపరు. చూపితేగనక అది విమర్శించడానికే. దాన్ని ఎలా అర్ధం చేసుకుంటారు..?
సెలబ్రిటీ అన్నమాట తప్పు. శ్రీ.శ్రీ, రావి.శాస్త్రి .. అలాంటివాళ్ళు సెలబ్రిటీలు. రాయడం ద్వారా ఐశ్వర్యవంతుడైన రచయిత అనండి నన్ను, ఇక విమర్శ అంటారా? వాళ్ళు పొందలేనిది నేను పొందగలిగాను కాబట్టి ఈర్ష్య, అంతే! నేను రాసింది పాపులర్ సాహిత్యం అంటారు. పాలేరు భార్యను కామందు అత్యాచారం చేస్తే పాలేరు ఏమి చేశాడనేది రాయడం సీరియస్ సాహిత్యం! దీనివల్ల ఏంటి ప్రయోజనం.
వాస్తవ జీవితాన్ని చిత్రించడమే కదా సాహిత్యం చేయాల్సింది ..?
కానీ ఏంటి దానివల్ల లాభం? నేనయితే ఏమి రాస్తానంటే, నీ దగ్గర 100 రూపాయలుంటే 20 ఎలా పోదుపుచేసుకోవచ్చో రాస్తాను, మీ రిలేషన్ షిప్స్ ఎలా బాగుచేసుకోవచ్చో చెపుతాను.
మీ అభిమాన రచయితలు?
బుచ్చిబాబు, కుటుంబరావు, కృష్ణశాస్త్రి, తిలక్, విశ్వనాధ.. అంటే వీళ్ళు వ్రాసిన ప్రతీది నచ్చుతుందని కాదు. అలాగే, ఆర్ధన్ హేలీ, ఇర్వింగ్ వాలెస్... ఇంకా, స్టీవెన్ కోవే, పాలో కోయిలోనూ కూడా ఇష్టంగా చదివాను కానీ రాసిందే మళ్ళీ మళ్ళీ రాస్తున్నారని వదిలేశాను.